සමහර වෙලාවට අපේ ජීවිතය ගොඩක් කාර්යබහුල වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ඔබේ කාර්යබහුලත්වයත් එක්ක මොන තරම් නම් දේවල් ඔබට මග හැරෙන්න පුළුවන්ද..?
ගොඩක් දෙනෙක් තරගකාරී ලෝකයේ මුදල් පස්සේ හඹා යනවා. ඔබ නිකමටවත් හිතුවාද, එහෙම වෙනකොට ඔබට ඔබේ ආදරණීයයන් මොන තරම් නම් මගහැරෙනවාද කියලා.
මේ අන්න ඒ වගේ තවත් එක් සංවේදී කතාවක්. ඇය තමන්ගේ දරුවාට පණටත් වඩා ආදරය කළ මවක්. ඒත් මේ පුතාට ඇයව මගහැරෙනවා.
ඔහුත් අන්න ඒ වගේ තමන්ට ජීවිතය දුන් මවට කාලය වෙන්කරගන්න බැරි වුණු පුතෙක්. මේ අන්න ඒ සිදුවීම ගැන ඇසෙන කතාවයි.
නුවන් කියන්නේ කොළඹ ලොකු සමාගමක ඉහළ පෙළේ රැකියාවක් කරන තරුණයෙක්. එයාගේ ජීවිතේ හරිම කාර්යබහුලයි. රැස්වීම්, විදේශ සංචාර, ව්යාපෘති එක්ක එයාට හුස්ම ගන්නවත් වෙලාවක් තිබුණේ නෑ. ගමේ තනියම හිටපු එයාගේ වයසක අම්මාව බලන්න යන්න එයාට වෙලාවක් ලැබුණේ අවුරුද්දකට සැරයක් දෙපාරක් විතරයි.
අම්මා හැම සතියකම වගේ නුවන්ට ලිපියක් එවනවා. "පුතේ, කොහොමද? පරිස්සමෙන් වැඩ කරන්න. වෙලාවට කන්න. පුළුවන් වෙලාවක ගෙදර ඇවිත් යන්න." මේ වගේ පුංචි පුංචි දේවල් තමයි ඒ ලිපිවල තිබුණේ.
නුවන් ඒ ලිපි කවරයවත් කඩන්නේ නැතුව එයාගේ කාමරේ මේසේ උඩ ගොඩගහලා තිබ්බා. "අම්මා ඉතින් හැමදාම ලියන්නේ එකම දේනේ. මට ඕවා කියවන්න වෙලාවක් නෑ" කියලා එයා හිතුවා.
දවසක් රෑක ගමෙන් හදිසි ඇමතුමක් ආවා. අම්මා හදිසියේම හෘදයාබාධයකින් නැති වෙලා.
නුවන්ගේ ලෝකයම කඩා වැටුණා. එයා වහාම ගමට ගියා. අම්මාගේ අවසන් කටයුතු ඉවර වෙලා, හිස් වෙච්ච මහ ගෙදර දවසක් ගත කරලා එයා ආපහු කොළඹ එන්න ලෑස්ති වුණා.
එයා එයාගේ කාමරේට ගියාම දැක්කා, මේසේ උඩ ගොඩගහලා තිබුණු අම්මා එවපු ලිපි කන්දරාව. අන්තිමට එවපු ලිපිය තාමත් කඩපු නැති විදියටම උඩින්ම තිබුණා.
මොකක්දෝ හැඟීමක් නිසා නුවන් ඒ අන්තිම ලිපිය අතට අරන් කැඩුවා.
ලිපිය ඇතුළේ තිබුණේ අම්මාගේ වෙව්ලන අත් අකුරින් ලියපු පුංචි කොල කෑල්ලක් විතරයි.
"මගේ රත්තරන් පුතේ, පුතාට ගොඩක් මහන්සියි නේද? මම දන්නවා පුතාට අලුත් ගෙයක් ගන්න සල්ලි ප්රශ්නත් තියෙනවා කියලා. ගිය සතියේ පන්සලේ පින්කමට ගිය වෙලාවේ මම පුතා වෙනුවෙන්ම ලොතරැයි ටිකට් එකක් ගත්තා. පුතාට විශ්වාස කරන්නත් බැරි වෙයි, ඒකට පළවෙනි ත්යාගය ඇදිලා! කෝටි ගාණක දිනුමක්! මේ ටිකට් එක මම මේ ලිපිය අස්සේ දාලා එවනවා. පුතා මේ සල්ලිවලින් පුතාගේ හීන හැබෑ කරගන්න. සතුටින් ඉන්න. මට ඒ ඇති. ආදර අම්මා."
නුවන් ගැහෙන්න ගත්තා. එයා වෙව්ලන අතින් ලිපිය ඇතුළ බැලුවා. ඔව්, අම්මා කියපු ලොතරැයි ටිකට් එක ඒක අස්සේ තිබුණා.
නමුත්...
ඒ ලොතරැයියේ දිනුම් ඇදපු දිනය මාස තුනකට කලින්! ත්යාගය මුදල් කරගන්න තිබුණු කල් ඉකුත් වෙලා හරියටම සතියක් ගත වෙලා. එයාට එදා අහිමි වුණේ කෝටි ගාණක මුදලක් විතරක් නෙවෙයි. එයාගේ කාර්යබහුල ජීවිතේ නිසා, අම්මාගේ ඒ අහිංසක ආදරය පිරුණු පණිවිඩය එයාට සදහටම මගහැරුණා.
අපි මේ දුවන තරඟකාරී ලෝකයේ, සල්ලි පස්සේ, දියුණුව පස්සේ හඹා යනවා. ඒ අතරේ අපිට වැඩියෙන්ම ආදරය කරන, අපේ ජීවිතේ වටිනාම සම්පත් වෙන අපේ දෙමාපියන්, පවුලේ අය අපිට මගහැරෙනවා.
ඔවුන්ගේ කෝල් එකකට ආන්සර් කරන්න, ඔවුන්ව බලන්න යන්න, ඔවුන්ට "ආදරෙයි" කියන්න කල් දාන්න එපා. "පස්සේ වෙලාවක කරනවා" කියලා අපි කල් දාන ඒ පුංචි දේවල්, ආයේ කවදාවත් කරන්න බැරි වෙන්න පුළුවන්.
නුවන් කියන්නේ කොළඹ ලොකු සමාගමක ඉහළ පෙළේ රැකියාවක් කරන තරුණයෙක්. එයාගේ ජීවිතේ හරිම කාර්යබහුලයි. රැස්වීම්, විදේශ සංචාර, ව්යාපෘති එක්ක එයාට හුස්ම ගන්නවත් වෙලාවක් තිබුණේ නෑ. ගමේ තනියම හිටපු එයාගේ වයසක අම්මාව බලන්න යන්න එයාට වෙලාවක් ලැබුණේ අවුරුද්දකට සැරයක් දෙපාරක් විතරයි.
අම්මා හැම සතියකම වගේ නුවන්ට ලිපියක් එවනවා. "පුතේ, කොහොමද? පරිස්සමෙන් වැඩ කරන්න. වෙලාවට කන්න. පුළුවන් වෙලාවක ගෙදර ඇවිත් යන්න." මේ වගේ පුංචි පුංචි දේවල් තමයි ඒ ලිපිවල තිබුණේ.
නුවන් ඒ ලිපි කවරයවත් කඩන්නේ නැතුව එයාගේ කාමරේ මේසේ උඩ ගොඩගහලා තිබ්බා. "අම්මා ඉතින් හැමදාම ලියන්නේ එකම දේනේ. මට ඕවා කියවන්න වෙලාවක් නෑ" කියලා එයා හිතුවා.
දවසක් රෑක ගමෙන් හදිසි ඇමතුමක් ආවා. අම්මා හදිසියේම හෘදයාබාධයකින් නැති වෙලා.
නුවන්ගේ ලෝකයම කඩා වැටුණා. එයා වහාම ගමට ගියා. අම්මාගේ අවසන් කටයුතු ඉවර වෙලා, හිස් වෙච්ච මහ ගෙදර දවසක් ගත කරලා එයා ආපහු කොළඹ එන්න ලෑස්ති වුණා.
එයා එයාගේ කාමරේට ගියාම දැක්කා, මේසේ උඩ ගොඩගහලා තිබුණු අම්මා එවපු ලිපි කන්දරාව. අන්තිමට එවපු ලිපිය තාමත් කඩපු නැති විදියටම උඩින්ම තිබුණා.
මොකක්දෝ හැඟීමක් නිසා නුවන් ඒ අන්තිම ලිපිය අතට අරන් කැඩුවා.
ලිපිය ඇතුළේ තිබුණේ අම්මාගේ වෙව්ලන අත් අකුරින් ලියපු පුංචි කොල කෑල්ලක් විතරයි.
"මගේ රත්තරන් පුතේ, පුතාට ගොඩක් මහන්සියි නේද? මම දන්නවා පුතාට අලුත් ගෙයක් ගන්න සල්ලි ප්රශ්නත් තියෙනවා කියලා. ගිය සතියේ පන්සලේ පින්කමට ගිය වෙලාවේ මම පුතා වෙනුවෙන්ම ලොතරැයි ටිකට් එකක් ගත්තා. පුතාට විශ්වාස කරන්නත් බැරි වෙයි, ඒකට පළවෙනි ත්යාගය ඇදිලා! කෝටි ගාණක දිනුමක්! මේ ටිකට් එක මම මේ ලිපිය අස්සේ දාලා එවනවා. පුතා මේ සල්ලිවලින් පුතාගේ හීන හැබෑ කරගන්න. සතුටින් ඉන්න. මට ඒ ඇති. ආදර අම්මා."
නුවන් ගැහෙන්න ගත්තා. එයා වෙව්ලන අතින් ලිපිය ඇතුළ බැලුවා. ඔව්, අම්මා කියපු ලොතරැයි ටිකට් එක ඒක අස්සේ තිබුණා.
නමුත්...
ඒ ලොතරැයියේ දිනුම් ඇදපු දිනය මාස තුනකට කලින්! ත්යාගය මුදල් කරගන්න තිබුණු කල් ඉකුත් වෙලා හරියටම සතියක් ගත වෙලා. එයාට එදා අහිමි වුණේ කෝටි ගාණක මුදලක් විතරක් නෙවෙයි. එයාගේ කාර්යබහුල ජීවිතේ නිසා, අම්මාගේ ඒ අහිංසක ආදරය පිරුණු පණිවිඩය එයාට සදහටම මගහැරුණා.
අපි මේ දුවන තරඟකාරී ලෝකයේ, සල්ලි පස්සේ, දියුණුව පස්සේ හඹා යනවා. ඒ අතරේ අපිට වැඩියෙන්ම ආදරය කරන, අපේ ජීවිතේ වටිනාම සම්පත් වෙන අපේ දෙමාපියන්, පවුලේ අය අපිට මගහැරෙනවා.
ඔවුන්ගේ කෝල් එකකට ආන්සර් කරන්න, ඔවුන්ව බලන්න යන්න, ඔවුන්ට "ආදරෙයි" කියන්න කල් දාන්න එපා. "පස්සේ වෙලාවක කරනවා" කියලා අපි කල් දාන ඒ පුංචි දේවල්, ආයේ කවදාවත් කරන්න බැරි වෙන්න පුළුවන්.
0 Comments